CD INFORMATION | CD REVIEW by Freddy | |
CHAMPAGNE CHARLIE (NL) Breadline Blues |
Na niet meer dan VIER Nederlandse bands te hebben aanhoord op de laatste editie van Belgisch Nationale trots, BRBF Peer, moeten we toegeven dat die 'Hollanders' verdomd goed bezig zijn en zich niet alleen manifisteren door Europa te doorzwerven met hun 'Sleurhut'. Nee, van mij mogen ze gerust ook Europa doorzwerven met hun Bluesbands want daar kunnen alle Bluesliefhebbers dan van mee genieten. Een van de in België minder bekende bands (en onterecht) is Champagne Charlie, en Zeeland is toch niet ZO ver! Mischien komt dit doordat CC zich zowel op Blues, Roots als Folk middens in de kijker spelen. Een Bluesband is het zeker en vast en recent traden zij nog op in het gezelschap van hun andere landgenoot die zich als meester heeft opgewerkt in de akoestiche Blues...Mr. Hans Theesink. Champagne Charlie is een zeskoppige band die van het spelen op snaarinstrumenten hun handelsmerk hebben gemaakt en daar met succes zijn in geslaagd. Tijdens deze drukke periode van zomerfestivals was ik dan ook moreel verplicht even tijd te maken om het beluisteren van hun nieuwste project. M'n voorhoofd moest even fronsen toen ik las dat dit eerder een bloemlezing was over het leven van President Franklin Delano Roosevelt (FDR) . Mea Culpa (Steeds op café tijdens de Geschiedenisles), want ik was onwetend dat er zoveel mooie songs waren uitgebracht over het leven en het resultaat dat werd geleverd van misschien wel Amerika's bekenste president (1933-1945), of toch de president die Amerika uit één van de moeilijkste impassies heeft gehaald en waar alle Amerikanen toen toch wel een beetje zaten op te wachten en waarvan zeker en vast de huidige leiders nog wat van kunnen opsteken, want de teksten die nu over 'Bush' worden gezongen zijn op z'n minst minder lovend. 'Waitin' On Roosevelt' bestaat uit 21 songs en bestrijkt de ganse ambstermijn van FDL. De cd is niet zozeer Blues getint maar herbergt verschillende genres uit die tijd, Country, Cajun, Folk en Roots... dus toch Blues. Opener is er eentje van Slim Smith, 'Breadline Blues'(1931), heeft een country swingend deuntje en is eerder propaganda die toen ten tijde werd gevoerd om iedereen toch maar op de juiste persoon te laten stemmen wat wij hier nog herinneren van de tijd van mijnheer pastoor en z'n tante nonnekes. 'The Chiseler's Sorrow' (1932) gaat op hetzelfde elan verder al is het eerder door de inbreng van enkele leden van 'Catfish', Cajun getint. Het is een song die hier in de voor-oorlogse jaren in overvloed zou worden gebracht door de marktzangers of de 'gazetten' voor de 'arme menschen' van die tijd, wat misschien ook is gebeurd? Van 'Happy Days are Here Again' (1932) had ik niet het flauwste vermoeden dat het van die tijd afstamde en moet wel de 'Drinking Song' zijn geweest waar menig Irish American's moeten jaloers op zijn geweest. Allee, we zijn in de 'mood' aan 't komen met niets dan goedgemutste 'Floksongs'. Zo ook met 'On To Victory Mr. Roosevelt' (1933) dat als één van de strijdliederen mag worden bestempeld voor de aanhang van de Roosevelt Clan. 'Low Cotton' (1933) is, hoe kan het ook anders eentje van een Bluessinger uit South Carolina. Joshua White schreef dit nummer enkele maanden na de aanstelling van FDR toen de markt van de katoen volledig op de bodem zat. In 'NRA' Blues (1933) wordt de NRA Code bezongen. De 'National Recovery Administration' moest de Amerikanen helpen in hun herstel van de grote depressie en de 'New Deal' was daar het gevolg van. Uiteraard waren er ook hier voor- en tegenstanders van en het merendeel van de zwarte bevolking vonden dat NRA stond voor 'Negroes Ruined Again'. Een Bluesje dat daarop aansloot was zeker 'New Deal Blues' uit 1934. In 1936 werd FDR voor z'n 2de ambstermijn herkozen en nam Bill Cox het initiatief om hulde te brengen aan Roosevelt en de 'luxe' te bezingen die de Amerikanen te beurt viel ook al waren er velen niet gesteld op de 'Socialistische ' ideeën die FDR er op na hield. 'Franklin D. Roosevelt's Back Again' is dan ook een opgewekte song voor na de donkere dagen. 'Casey Bill's New WPA (1937) is dan eerder al een 'Moderne Bluessong' en is van de hand van Casey Bill Weldon en gaat over de welvaart die begon te tieren welk navolging kreeg van 'Blues Masters' Big Bill Broozy en 'Sonny Boy' Williamson (The Original). 'President Roosevelt' (1942) van de hand van Huddie Ledbetter is er eentje dat over WO II gaat en werd door Champagne Charlie op deze bloemlezing danig ingekort. 'Tell Me Why You Like Rooselvelt' is part I van een uit die tijd 78 toeren platen en die meestal van een part I en II werden voorzien. Deze 'Negro Spiritual' werd geschreven door Otis Jackson en wordt bestempeld als één van de belangrijkste muzikale 'statements' over het reilen en zijlen van de carrière van FDR. Deze cd is gewoon een hebbeding en brengt naast 21 prachtige songs ook nog een geslaagd naslagwerk over deze belangrijke periode uit de Amerikaanse en wie weet ook wel onze geschiedenis. De CD is vergezeld van een zeer uitgebreide en complete 'Booklet' die zeker het vermelden waard is en waarvoor dank. Het vlugst in je bezit krijgen van de cd is wel het éénvoudigst door op de website van 'Champagne Charlie' te gaan kijken hoe je ze moet bestellen en misschien heeft ook wel het laatste nummer '(Still) Waitin' on Roosevelt' een diepere betekenis? Nog even dit...Aan de schoolgaande Bluesfans... liever niet 'brossen' tijdens de geschiedenisles wie weet waar het later goed voor is en nu de ganse cd nog eens opnieuw beluisteren.... 'cause his spirit still lives on.... Sjef, Geert, Theo, Peer, Peter en Gait, dit is KLASSE. Oude nummers gebracht met de hedendaagse kwaliteit. |
|
INFO ARTIST | ||
website |
||
RECORD LABEL | ||
MCBR |
||
BOOKING - PROMOTION | ||
|